تزریق پر کنندگی به منظور پایدار سازی خاک های غیر چسبیده (پلیمر)
| دسته بندی | پلیمر |
| فرمت فایل | doc |
| تعداد صفحات | 53 |
| حجم فایل | 2.673 مگا بایت |
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود
پرداخت و دانلود
فصل اول
- تزریق پر کنندگی به منظور پایدار سازی خاک های غیر چسبیده
چكیده
عملیات تزریق، عبارتست از اقداماتی كه طی آن سیالی سخت شونده تحت عنوان دوغاب با عبور از مسیری خاص كه توسط عملیات حفاری احداث گردیده است، وارد محیط زمین شده و تحت فشاری معین، درون ناپیوستگی های آن قرار می گیرد.
در صورتی كه حین فرایند تزریق، تقابل چندانی بین دوغاب و محیط میزبان صورت نگیرد، به گونه ای كه دوغاب فضاهای خالی را پركرده و هیچگونه جابجایی یا تغییر شكلی را در پیكره محیط ایجاد نكند، عملیات تحت نام تزریق پركنندگی معرفی می گردد. این نوع تزریق را عموما بمنظور رفع مشكلات ژئومكانیكی و پایدارسازی خاك های غیرچسبنده كه عموما درشت دانه اند، بكار گرفته می شوند. به علت نفوذپذیری بالا، ورود دوغاب به این قبیل خاكها براحتی صورت می پذیرد. در ادامه، دوغاب سخت شده در فضاهای خالی، موجب ایجاد اتصالات مكانیكی مناسبی در محیط خاك می شود كه پیوستگی آن را افزایش خواهد داد. بنابراین، عملیات تزریق پركنندگی به عنوان یكی از روش های اصلی بهبود خواص مكانیكی در خاكهای غیر چسبنده است.
در این مقاله، ضمن بررسی كیفی این عملیات از نظر پارامترهای اصلی آن، یعنی موقعیت و ابعاد منطقه تزریق، ملاحظات اجرایی، آرایش گمانه ها، فشار تزریق و مواد مورد استفاده، به عنوان مطالعه موردی، پروژه بهسازی پی ایستگاه راه آهن كلگن آلمان و تزریق در آبرفت های پی سدالاعلی مصر، مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.
كلمات كلیدی
تزریق پركنندگی، بهسازی پی، پایدارسازی خاكهای غیر چسبنده
1-مقدمه
تزریق در خاك، از جمله مباحث مهم در بهسازی پی های خاكی و كم عمق است. بعضی از خاكها به علت نسبت تخلخل زیاد و عدم پیوستگی دانه ها در برابر بارهای وارده بسیار تغییر شكل پذیر هستند. به منظور استحكام این نوع خاكها روش های بسیار متعدد و پیشرفته ای وجود دارد. روش های لرزشی تحكیم خاك، تراكم دینامیكی، زهكشی و.. از جمله روش های بهبود شرایط ژئوتكنیكی خاك است. تزریق دوغاب نیز می تواند به عنوان یك روش بهسازی بكار گرفته شود كه بسته به شرایط، دارای تكنولوژی اجرایی مختلفی نیز می باشد. البته شرایط خاص خاك، بویژه چسبندگی ذرات، وجود رس، نفوذپذیری كم در خاك های ریزدانه و.. باعث می گ تا عملیات تزریق در خاك، بسادگی تزریق در سنگ نباشد. همین امر باعث بوجود آمدن تكنیك های متنوع تزریق در خاك می شود كه بعضا آنان را از هدف اصلی تزریق، یعنی جانشینی دوغاب به جای سیال موجود در ناپیوستگی ها جدا میسازد. در برخی از روش ها، دوغاب به جای نفوذ در محیط، به عنوان ابزاری جهت فشرده سازی، تحكیم و یا برداشت خاك بكار می رود. تزریق پركنندگی را می توان نزدیك ترین روش بهسازی ی به تزریق تحكیمی در سنگ دانست. در این فرایند، دوغاب با نفوذ به محیطهای ناپیوسته و پركردن فضای متخلخل، باعث افزایش مقاومت محیط می گردد. این عمل می تواند در خاكهای درشت دانه و غیرچسبنده بسیار مفید واقع گردد.
پایدارسازی خاكهای غیرچسبنده به جهت بهبود مقاومت (مقاومت برشی و مقاومت فشاری) انجام می گردد. بعلت پرشدن فضاهای خالی با مواد سخت شونده، آب بندی خاك نیز بطور همزمان صورت می پذیرد. شكل 1 نشان دهنده دو مورد پایدارسازی خاك در پی ساختمان و محیط اطراف تونل است. در واقع، خاك های پایدار شده، می توانند بعنوان دیواره های حفاظتی نیز بكار روند. از مزایای مهم پایدارسازی، می توان به موارد زیر اشاره كرد:
خاك پایدارشده، بارهای ناشی از ساختمان (سازه) را بدون ایجاد تغییر شكل زیاد، به لایه های زیرین خاك منتقل می كند.
-خاك پایدارشده، مقاومت لازم برای پی را در شرایط بارگذاری جدید تامین می نماید.
-خاك پایدارشده سازه را در برابر تغیر شكلهای ناشی از فشار زمین (كه به سمت ناحیه گودبرداری شده مجاور اعمال می گردد)، محافظت می نماید.
براساس دستیابی به اهداف فوق، می توان به موقعیت و شكل منطقه تزریق پی برد. از جمله خواصی كه بهمراه تزریق پایدارسازی در خاك ایجاد می گردد، آب بندی است. بهرحال، پس از انجام عملیات درمنطقه تزریق شده، اهداف زیر باید تامین گردند.
-پایدارسازی محدوده ای مشخص از پی یا اطراف تونل
-آب بندی منطقه در برابر جریان ابهای زیرزمینی
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود
پرداخت و دانلود
[ بازدید : 30 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]
